Το νέο Ανατολικό ζήτημα

Στο πρόσφατο παρελθόν, μέχρι και την προηγούμενη γενιά ακόμα, το Ανατολικό ζήτημα αποτελούσε ένα πολύ συχνό σημείο αναφοράς. Ιδιαίτερα στις περιπτώσεις που κάποιο πρόβλημα έπαιρνε μεγάλες διαστάσεις (ή του δίνονταν διαστάσεις μεγαλύτερες από αυτές που είχε). «Το έκανες ανατολικό ζήτημα» ήταν μια συχνή έκφραση της καθημερινότητας.


Κι όμως υπάρχει χώρος (και ανάγκη) για ένα σύγχρονο κέντρο

Μετά την απομάκρυνση του ΣΥΡΙΖΑ από την κυβέρνηση, την αποφυγή ενός ενδεχόμενου ακυβερνησίας και τον σχηματισμό αυτοδύναμης κυβέρνησης της Ν.Δ. το πολιτικό σύστημα βρίσκεται αντιμέτωπο με ένα άλλης κλίμακας πρόβλημα: αυτό του νέου διπολισμού που τείνει να διαμορφωθεί ανάμεσα στην Ν.Δ. και τον ΣΥΡΙΖΑ.

Επιστροφή στην «πολιτική κανονικότητα»

Άλλη μια από τις πρόσφατες «κατακτήσεις» του Ελληνικού λαού, η ομοψυχία, αποδομείται μέρα τη μέρα. Ήταν μια αυταπάτη κι αυτή, εφήμερη και παροδική και πάει.
Όλα δείχνουν ότι γυρίζουμε σελίδα.
Με την αποκλιμάκωση των περιοριστικών μέτρων, ταυτόχρονα γίνεται και

Σχολιάζοντας το κείμενο του Θουκυδίδη για τον λοιμό

Η αναφορά του Θουκυδίδη στον λοιμό, παρ όλη την μικρή της έκταση, προσφέρεται για διάφορους σχολιασμούς, όπως άλλωστε κάθε απόσπασμα από το έργο του. Πολύ συνοπτικά λοιπόν θα θέλαμε να επισημάνουμε τα εξής:

1. Σε ότι αφορά την προέλευση του λοιμού

Τεχνοκράτες και πολιτικοί
Μια προβληματική σχέση με προοπτικές

Για πρώτη φορά στην Ελλάδα συμμετέχει στην κυβέρνηση μια ολόκληρη κατηγορία στελεχών που αποκαλούνται τεχνοκράτες. Είναι κάτι εντελώς καινούργιο και πρωτότυπο για τα Ελληνικά δεδομένα.Μέχρι τώρα η εμπειρία μας από την συμμετοχή τεχνοκρατών στην εξουσία αφορούσε μεμονωμένα άτομα.

ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΚΟΖΑΝΗΣ:
Η απολιγνιτοποίηση δεν αντιμετωπίζεται με «διασωλήνωση» του λιγνίτη
Να ρίξουμε το βάρος στο μεταλιγνιτικό σχεδιασμό

Το 2020 η Δυτική Μακεδονία θα έχει ως πρώτο και μόνιμο θέμα τη «βίαιη απολιγνιτοποίηση».Ο ορθότερος όρος θα ήταν βίαια προσγείωση στην πραγματικότητα, μιας και το τέλος του λιγνίτη ήταν ορατό προ

«Υποκείμενες» παθογένειες της πολιτικής μας ζωής

Πέρα από τον κορονοϊό και τις συνέπειες του, που θα είναι μεγάλες , δεν χωράει αμφιβολία, η πολιτική μας ζωή συνεχίζει να διανθίζεται από διάφορες αμετροέπειες και λαϊκότροπες παραδοχές και παρεμβάσεις. Υπερβάλλουμε πάλι και λαϊκίζουμε ξανά. Χωρίς να έχουμε την αίσθηση, αυτή τη φορά, ότι το κάνουμε.

«Κι όλα τα παιδιά στο σπίτι τους ναρθούν ξανά» (από το «ψωμί της ξενιτειάς», Καζαντζίδης )

Αυτό επαγγέλλονται όλα ανεξαίρετα τα κόμματα στην Ελλάδα και κύρια η Ν.Δ.Επαναπατρισμός όλων των νέων που φύγανε στην δεκαετία της κρίσης.Στόχος πολύ φιλόδοξος σχεδόν ουτοπικός, ακούγεται τόσο ωραία που είναι αδύνατον να είναι πραγματικός. Η επιστροφή ενός τόσο μεγάλου αριθμού