Στις πολυάριθμες πολιτισμικές εξελίξεις στην Ελλάδα του 5ου αιώνα π.Χ. ανήκει και η «ανακάλυψη του πεζού λόγου». Πεζά κείμενα υπήρχαν βέβαια και πριν, οι «δάσκαλοι της αλήθειας» της αρχαϊκής Ελλάδας εκφράζονταν όμως μέσω της ποίησης, και μόνο ύστερα από την επικράτηση της εγγραμματοσύνης τον 5ο και 4ο αιώνα π.Χ. αναπτύχθηκαν και εδραιώθηκαν είδη του πεζού λόγου που προσέφεραν νέες ερμηνείες του...
Κινήματα στο διαδίκτυο
Η Πολιτική στο διαδίκτυο Μια εκρηκτικών διαστάσεων συμμετοχική διαδικασία εξελίσσεται τα τελευταία χρόνια στο διαδίκτυο. Αυτόνομοι Οργανισμοί, Πολιτικές οργανώσεις, ακτιβιστές και bloggers έδωσαν μια άλλη διάσταση, πέραν της εργαλειακής , στο διαδίκτυο. Η αντι-πληροφόρηση, εκτός του ελέγχου των επισήμων ΜΜΕ και των δημοσιογραφικών επιτελείων, συγκεντρώνει όλο και μεγαλύτερο ενδιαφέρον και σε...
Κοπεγχάγη: τα περιθώρια στενεύουν
Η σύνοδος της Κοπεγχάγης τελικά δεν κατόρθωσε να διασωθεί. Οδηγήθηκε σε αποτυχία όπως λίγο-πολύ είχε προεκτιμηθεί. Πρέπει όμως να είναι η τελευταία σύνοδος με αναβλητικό χαρακτήρα. Η επόμενη είναι υποχρεωμένη να πάρει αυξημένα δεσμευτικά μέτρα. Η «περίοδος χάριτος» που απολαμβάνουν οι ανεπτυγμένες χώρες, μέχρι τώρα, έλαβε τέλος (κι αυτό συνιστά ένα από τα βασικά συμπεράσματα της τελευταίας...
ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΣΠΥΡΟ ΑΣΔΡΑΧΑ
Με αφορμή την έκδοση του 50ου τεύχους του περιοδικού “Τα Ιστορικά”, δημοσιεύθηκε μια συνέντευξη του Σπύρου Ασδραχά, εκ των ιδρυτών του περιοδικού, στην “Εποχή” στις 20-12-09, την οποία και αναδημοσιεύουμε. Συγχρόνως παρουσιάζουμε και ένα προγενέστερο κείμενο της Πόπης Πολέμη, μέλους της γραμματείας σύνταξης των Ιστορικών, για μια πληρέστερη εικόνα της εκδοτικής διαδρομής και το στίγματος του...
ΟΜΙΛΙΑ ΤΗΣ ΠΟΠΗΣ ΠΟΛΕΜΗ
“Πριν από έξι χρόνια περίπου, όταν γιορτάζονταν τα εικοσάχρονα των Ιστορικών, ο Φίλιππος Ηλιού, μιλώντας για τη γενεαλογία των περιοδικών που ακριβώς παρουσιάζουμε σήμερα, είχε επισημάνει το παραπλανητικό πρωθύστερο: ναι μεν τα Ιστορικά κυκλοφόρησαν μια δεκαετία πριν τον Μνήμονα, αλλά το περιβάλλον του Μνήμονα ωρίμασε κατά την επαφή και σχετικώς όψιμη μαθητεία με τους ανθρώπους των Ιστορικών...
Η κραυγή του κ. Βαρθολομαίου
Tου Σταυρου Λυγερου Aγωνιζόμενο να επιβιώσει, το Οικουμενικό Πατριαρχείο έχει αναπτύξει μια νοοτροπία προσαρμογής ειδικά στο ασφυκτικό περιβάλλον της κεμαλικής Τουρκίας. Γι’ αυτό και παρά τις διώξεις, αυθαιρεσίες και δημεύσεις, απέφευγε να υψώσει φωνή διαμαρτυρίας. Η κραυγή του κ. Βαρθολομαίου στο αμερικανικό κανάλι CBS προκάλεσε διεθνή εντύπωση ακριβώς, επειδή ο ίδιος και οι προκάτοχοί του δεν...
Μια εμπεριστατωμένη τοποθέτηση στο ενεργειακό
Ανατομία της ανεμογεννήτριας Το αποστομωτικό νυστέρι των αριθμών της Patricia van Der Wal Αναδημοσίευση από το Μέχρι τις 16.03.2006, τα στοιχεία στην ιστοσελίδα της Ρ.Α.Ε. έδειχναν για την Πελοπόννησο ότι έχουν δοθεί από τη ΡΑΕ και το Υπουργείο Ανάπτυξης άδειες παραγωγής για 47 αιολικά πάρκα συνολικής ονομαστικής ισχύος 766,45 ΜW στην Πελοπόννησο. Αιτήσεις που αναμένουν την έγκρισή τους υπάρχουν...
Η διαμάχη για τα πυρηνικά του Ιράν: Μερικά στοιχεία
Το να συγκεντρώσει κανείς στοιχεία για το ζήτημα «Ιράν και πυρηνικά» δεν είναι καθόλου εύκολα υπόθεση σήμερα. Οι αλήθειες εμπλέκονται σε τέτοιο βαθμό με τα κατασκευασμένα στοιχεία, που κανείς χάνει το λογαριασμό: που τελειώνει η αλήθεια και που ξεκινά η σκοπιμότητα; Από πού να ξεκινήσει κανείς; Οι εκθέσεις της Διεθνούς Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας (ΙΑΕΑ), βοηθούν ελάχιστα αφού βασικά αναφέρουν σε...
Η καθεστωτική ΓΣΕΕ και το πρόβλημα της συνδικαλιστικής έκφρασης τη νέας μισθωτής εργασίας
Με αφορμή μια δήλωση. Σε πρόσφατη έρευνα του «Βήματος» για τις απολαβές των Συνδικαλιστών υπήρξε άμεση αντίδραση από αρκετούς ενδιαφερόμενους, και πρώτα απ’ όλα από τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ. Ανάμεσα στα άλλα λοιπόν ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ υποστήριξε και τα εξής: «Δεν ισχυρίστηκα ποτέ ότι ανήκω στους αναξιοπαθούντες, στους φτωχούς. Ισχυρίζομαι όμως ότι για λόγους ηθικούς, πολιτικούς, ιδεολογικούς έχω...
Η συνέντευξη του Εμμανουήλ Κριαρά στον Σταύρο Θεοδωράκη (ΤΑ ΝΕΑ 28/11/09)
Ο Εμμανουήλ Κριαράς κλείνει σήμερα τα 103 χρόνια και μιλάει για τα όσα είδε στον αιώνα του Η Θεσσαλονίκη ήταν γεμάτη γνωστούς. Σε κάθε μέτρο κι ένα «γεια». Ήταν οι μέρες του Φεστιβάλ Κινηματογράφου και ο αέρας είχε τη μυρωδιά που σκορπάνε μόνο τα μεγάλα γεγονότα πολιτισμού. Στην παραλία μια παρέα ξένων προσπαθεί να χωρέσει στο κάδρο του κινητού μαζί με τον Λευκό Πύργο! Μου ζητούν να τους βοηθήσω...