Σε νέο υφεσιακό κύκλο
Και παράταση της κρίσης

Σ

Κάλιο αργά παρά ποτέ. Στο πάρα πέντε έχουμε στροφή εκατόν ογδόντα μοιρών και πάλι από την κυβέρνηση.
Όλα δείχνουν ότι ξαφνικά η κυβέρνηση συνειδητοποίησε το αδιέξοδο των διαπραγματεύσεων. Ότι ήρθε αντιμέτωπη, για άλλη μια φορά, με τον χρόνο.
Κι έσπευσε να αναδιπλωθεί. Και να συντομεύσει τις διαδικασίες.
Με τον κίνδυνο ενός πιστωτικού γεγονότος μπροστά της, επέλεξε έστω και αργά να κλείσει την αξιολόγηση (άρον-άρον).
Η ψήφιση του ασφαλιστικού με συνοπτικές διαδικασίες υπακούει σε μια τέτοια ανάγκη. Όπως και η εσπευσμένη εισαγωγή στην Βουλή όλων των άλλων προαπαιτούμενων μέτρων.

Το καθορισμένο Γιούρογκρουπ για τις 24 του Μάη αποτελεί ορόσημο για την Κυβέρνηση. Σε αυτό πρέπει να κλείσει πάση θυσία την αξιολόγηση. Δεν υπάρχουν άλλα χρονικά περιθώρια. Η εκταμίευση της δόσης απαιτεί κι αυτή κάποιο διάστημα. Και η κρίση ρευστότητας του Ελληνικού Δημοσίου έχει δεν έχει περιθώριο ενός μηνός για να εκδηλωθεί.
Τα χρονικά περιθώρια λοιπόν είναι πολύ αυστηρά και συγκεκριμένα. Κι ο Τσίπρας μόλις πρόσφατα φαίνεται να τα έχει αντιληφθεί για αυτό τρέχει και δεν φθάνει.

Μήνες τώρα διεκδικούσε μια συμφωνία με το μικρότερο δυνατό πολιτικό κόστος (ότι δηλ. έκαναν και οι άλλες κυβερνήσεις) αδιαφορώντας για τις γενικότερες οικονομικές της επιπτώσεις.
Σε αυτή την γραμμή πάνω συντάχθηκε το ασφαλιστικό και το φορολογικό νομοσχέδιο.
Αυτά με την σειρά τους δημιούργησαν την πεποίθηση και βεβαιότητα στους συνομιλητές της Κυβέρνησης (Ευρωπαίους και ΔΝΤ) ότι τα μέτρα που θα έπαιρνε δεν θα εξυπηρετούσαν τους στόχους του προγράμματος. Έτσι προέκυψε το πρόβλημα των συμπληρωματικών μέτρων των 3,6 δις για την περίπτωση μη επίτευξης των στόχων της συμφωνίας.
Η επιμονή των θεσμών στην νομοθέτηση αυτών των πρόσθετων μέτρων αποτελεί την μεγαλύτερη απόδειξη για τον λαθεμένο δρόμο που ακολουθεί η κυβέρνηση.
Η μεγάλη έμφαση στην αύξηση των φόρων (αντί της μείωσης των δαπανών) θα βυθίσει την οικονομία σε ακόμα μεγαλύτερη ύφεση. Οι στόχοι του προγράμματος δεν πρόκειται να πιαστούν. Και οι αυτόματες περικοπές (δαπανών αυτή τη φορά) θα γίνουν αναπόφευκτες. Εν τω μεταξύ ο λογαριασμός συνεχώς αυξάνει.
Μπαίνουμε σε έναν νέο κύκλο υφεσιακό με άγνωστες διαστάσεις και συνέπειες.
Κι όλα αυτά εξ αιτίας μιας πολιτικής που θέλει να αποφύγει για άλλη μια φορά βαθιές τομές και μεταρρυθμίσεις.
Που στη θέση των αναγκών της οικονομίας βάζει τις δικές της ανάγκες διατήρησης στην εξουσία.
Που θυσιάζει την οικονομική προοπτική της Ελλάδας στην πολιτική προοπτική του ΣΥΡΙΖΑ.
Έτσι οδηγούμαστε σε νέα παράταση της κρίσης και σε βάθεμα της ύφεσης.
Μένει να δούμε όλη αυτή η κατάσταση που θα μας βγάλει. Σε ποιες νέες περιπέτειες.

Μήλιος Χρήστος

Σχετικά με τον Συγγραφέα

Σχόλια

Kατηγορίες

Ιστορικό