Η άρνηση, μέχρι τώρα, της κυβέρνησης να υποβάλει αίτηση παράτασης του υπάρχοντος προγράμματος αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να βρεθεί η χώρα μας εκτός Ευρωπαϊκών προγραμμάτων.
Αυτό με την σειρά του σημαίνει διακοπή κάθε χρηματοδότησης και μέσω του ΕΛΑ ακόμα (μετά τις 28 Φλεβάρη).
Μια τέτοια τροπή των πραγμάτων θα είχε άμεσο αντίκτυπο στο εσωτερικό της χώρας και θα τροφοδοτούσε ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις που είναι δύσκολο να προσδιοριστούν από τώρα στην μορφή και το περιεχόμενο που θα πάρουν.
Η έξοδος πάντως από το Ευρώ αν και προς το παρόν δεν φαίνεται να είναι στην ατζέντα των συνομιλιών παραμένει σαν ένα ενδεχόμενο.
Όπως επισημάναμε κι άλλες φορές, η Ευρώπη είναι θεσμοί και κανόνες και μάλιστα αυστηροί. Κάτι εντελώς αντίθετο από ότι είναι δομικά η Ελλάδα, μια δημοκρατία δηλ. με χαλαρούς κανόνες και θεσμούς. Κι αυτό είναι που προσδιορίζει τις σχέσεις μας.
Το θέμα της προσαρμογής της Ελλάδας στα Ευρωπαϊκά δεδομένα εκκρεμεί εδώ και πολλά χρόνια. Πρόκειται για το γνωστό πρόβλημα του λεγόμενου «ατελέσφορου εκσυγχρονισμού», του εκσυγχρονισμού δηλ. με την μορφή του εξευρωπαϊσμού που τίθεται διαρκώς και παραμένει ανεκπλήρωτος.
Η Ελλάδα παρόλο που συμμετέχει πολλά χρόνια τώρα στην Ε.Ε. και μάλιστα στον σκληρό πυρήνα της, στο Ευρώ, παραμένει η λιγότερο προσαρμοσμένη χώρα στα Ευρωπαϊκά δεδομένα. Διατηρεί την δική της Εθνική ετερότητα, τις δικές της απαρχαιωμένες κοινωνικές και πολιτικές δομές. Ένα κράμα τριτοκοσμικών, μετασοβιετικών και προνεοτερικών δομών που την εμποδίζουν να ενταχθεί, να ενσωματωθεί στην Ευρωπαϊκή πραγματικότητα. «Η Ελλάδα που αντιστέκεται, η Ελλάδα που επιμένει» κατά τον Σαββόπουλο. Μόνο που αυτός ο δρόμος δεν οδηγεί στην εξέλιξη. Ανατροφοδοτεί συνεχώς έναν Ελληνοκεντρικό εθνικισμό που έχει όλους τους όρους να μετεξελιχθεί και σε αντι-Ευρωπαϊσμό. Προς το παρόν ορίζεται μέσα από το πλαίσιο «μέσα στην Ευρώπη αλλά ανεξάρτητοι» Ως πότε όμως;
Για την Ε.Ε. είναι αδιανόητο ένα πρόγραμμα να εγκαταλειφθεί ή να καταργηθεί μονομερώς πριν την ολοκλήρωσή του. Για την Ελληνική πλευρά είναι κάτι πολύ απλό και εύκολο. Μπορεί να βρεθεί συμβιβαστική λύση;
Η Ελληνική κυβέρνηση είναι διατεθειμένη να κάνει σοβαρές υποχωρήσεις στην συμφωνία –γέφυρα που προτείνει. Αλλά δεν παίζεται σε αυτή τη φάση εκεί τίποτα.. Όλα θα κριθούν στο αν θα βρεθεί μια φόρμουλα για την αποδοχή του παλιού προγράμματος. Αλλιώς θα μείνει η Ελλάδα εκτός Ευρωπαϊκών προγραμμάτων με ότι αυτό σημαίνει.
Η ευθύνη είναι αποκλειστικά στα χέρια της κυβέρνησης. Και είναι μεγάλη. Θα μπορέσει να την σηκώσει;
Η πρόσφατη εμπειρία της Κύπρου είναι χρήσιμο να αξιοποιηθεί αυτές τις μέρες.
Παραπέμπουμε με την ευκαιρία στο κείμενο που καταχωρήσαμε τον Φλεβάρη του 2013 με τίτλο: «Τα εναλλακτικά αδιέξοδα του Δημήτρη Χριστόφια» (Κάντε ΚΛΙΚ).
Μήλιος Χρήστος
Θεσσαλονίκη, Φεβρουάριος 2015
