Τι δεν ειπώθηκε στο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ

Τ

Πολλά παρέλειψε στην εναρκτήρια ομιλία του ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.
Δεν είναι της ώρας να τα απαριθμήσουμε όλα.
Θα περιοριστούμε σε μερικά από αυτά.

Δεν αναφέρθηκε στο ολέθριο σύνθημα: «λεφτά υπάρχουν».
Το σύνθημα που έκρινε τις κρίσιμες εκλογές του 2009.
Στην πολιτική ιστορία όμως του τόπου, διαχρονικά, πάντα τις καταστροφικές περιόδους τις προεξόφλησαν και τις επέτειναν εκλογικά αποτελέσματα που διαμορφώθηκαν με βάση τέτοιου είδους ανιστόρητα συνθήματα.

Δεν αναφέρθηκε επίσης στην περίφημη πρόταση δημοψηφίσματος, που αιφνιδίασε όλη την Ευρώπη για τον ανεύθυνο τρόπο με τον οποίο έθετε το ζήτημα της παραμονής ή όχι της Ελλάδας στο Ευρώ εν μέσω κρίσης.

Δεν αναφέρθηκε τέλος στο ιστορικά κρίσιμο γεγονός της παράδοσης από το ΠΑΣΟΚ της εξουσίας τον Νοέμβρη του 2011 όπου το ΠΑΣΟΚ κυριολεκτικά αυτό-αναιρέθηκε.
Η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ παραιτήθηκε αδυνατώντας να συνεχίσει να κυβερνά.
Δεν την ανέτρεψε κανένας.
Κι αυτό δεν είναι από τα ζητήματα που εύκολα κανείς τα προσπερνά, σε έναν συνεδριακό απολογισμό.

Το ΠΑΣΟΚ λοιπόν εξαπάτησε την Ελληνική κοινωνία προκειμένου να υφαρπάξει την ψήφο της.
Στην συνέχεια λίγο έλειψε να την βάλει σε περιπέτειες (μέσω του δημοψηφίσματος).
Και τέλος αποποιήθηκε μόνο του τις κυβερνητικές του ευθύνες.
Ήταν δυνατόν όλα αυτά να μην οδηγήσουν στην εκλογική του συντριβή;
Να μην επιφέρουν την ανώμαλη εκλογική του προσγείωση;

Σκόπιμα ο Βενιζέλος (και το Συνέδριο) όλα αυτά τα παρέκαμψε.
Δεν είναι τα μνημόνια που ευθύνονται για την τεράστια ήττα του ΠΑΣΟΚ.
Αυτά συνέβαλαν εκ των υστέρων και επικουρικά.
Πως κρατούν σχετικά τις δυνάμεις τους η Ν.Δ. και η ΔΗΜΑΡ; Δεν επωμίσθηκαν και αυτά τα κόμματα το βάρος της μνημονιακής πολιτικής και μάλιστα στη φάση της πιο αυστηρής εφαρμογής της;
Χωρίς την συγκράτηση των ποσοστών της Ν.Δ. και της ΔΗΜΑΡ ποιο «ρυθμιστικό ρόλο» θα έπαιζε το καταρρέων ΠΑΣΟΚ;

Το ΠΑΣΟΚ δεν προσέφερε κανένα Εθνικό έργο στη διάρκεια της κρίσης. Είναι η πολιτική δύναμη που με την ανικανότητα, τα λάθη και τις παραλείψεις της, επέτεινε την κρίση. Οδήγησε την πολιτική ζωή του τόπου στα όρια της ακυβερνησίας. Η λύση Παπαδήμου, που επιστρατεύθηκε σαν λύση εθνικής ανάγκης, προέκυψε στο κενό που άφησε το ΠΑΣΟΚ εγκαταλείποντας άρον -άρον την εξουσία υπό το βάρος των δικών του και μόνο λαθών. Και για όλα αυτά ούτε μια λέξη.

Με τέτοιες λαθροχειρίες βέβαια ανασυγκροτήσεις δεν γίνονται. Μόνο κάτι εσωκομματικές ισορροπίες κρατιούνται κι αυτές άχρηστες και επιβαρυντικές και για ένα στοιχειώδες έστω συμμάζεμα του χώρου.

Και οι «παρόντες-απόντες» ( Λαλιώτης, Β. Παπανδρέου κλπ.) τι δουλειά είχαν σε ένα τέτοιο συνέδριο; Μήπως φοβούνται μη μείνουν απ’ έξω (ξεχασμένοι) από καμιά πιθανή νεκρανάσταση του ΠΑΣΟΚ; Ή έξω από καμία μεγάλη πρωτοβουλία ανασύνθεσης της κεντροαριστεράς που θα αναλάβει και θα φέρει σε πέρας το Βενιζελικό ΠΑΣΟΚ;
Και οι στημένες –πανηγυρικές επιστροφές του πρώην;

Η σύνταξη

Σχετικά με τον Συγγραφέα

Σχόλια

Η Σύνταξη

Kατηγορίες

Ιστορικό